Трасалагічная экспертыза

Аб’екты

• сляды чалавека (сляды ног, сляды абутку, сляды адзення, сляды скурных пакроваў і частак цела, сляды зубоў і як асобны самастойны від сляды рук і сляды босых ног чалавека);
• механаскапія (сляды прылад узлому і інструментаў, сляды вытворчых механізмаў, вырабы масавай вытворчасці, замыкальныя механізмы і запорна-пламбавальныя прылады);
• пашкоджанні на адзенні (выключаючы агнястрэльныя пашкоджанні, пашкоджанні, утвораныя ў выніку ўжывання выбуховых рэчываў і выбуховых прылад, пашкоджанні, утвораныя ў выніку ўздзеяння аб’ёмнага выбуху, а таксама ў выніку жыццядзейнасці біялагічных арганізмаў);
• транспартна-трасалагічныя (сляды транспартных сродкаў);
• сляды жывёл.

Задачы

• ідэнтыфікацыйныя;
• дыягнастычныя;
• класіфікацыйныя;
• сітуацыйныя.

Ідэнтыфікацыйныя – вызначэнне групавой прыналежнасці, індывідуальнай тоеснасці па адлюстраваных у слядах уласцівасцях і прыкметах, цэлае па частках.

Дыягнастычныя – рэканструкцыйныя (наяўнасць слядоў, механізм іх утварэння, уласцівасці аб’ектаў, наяўнасць навыкаў, прыдатнасць слядоў для ідэнтыфікацыі; рэканструкцыя аб’ектаў па частках).

Класіфікацыйныя – аднясенне прадстаўленых аб’ектаў да пэўнага агульнапрынятага класа.

Сітуацыйныя – комплекснае вывучэнне слядоў і механізму іх утварэння, накіраванае на рэканструкцыю падзеі.

Да трасалагічнай экспертызы належаць:

• экспертыза слядоў зубоў чалавека;
• экспертыза слядоў ног і абутку;
• экспертыза слядоў транспартных сродкаў;
• экспертыза пашкоджанняў адзення;
• экспертыза слядоў прылад узлому і інструментаў;
• экспертыза замкоў і ахоўных прылад;
• экспертыза пломб, запорна-пламбавальных прылад (зпп), закрутак;
• экспертыза вызначэння цэлага па частках;
• экспертыза вырабаў масавай вытворчасці;
• экспертыза вузлоў і петляў;
• экспертыза па вызначэнні знішчаных рэльефных знакаў, маркіравальных знакаў на транспартных сродках;
• экспертыза слядоў ног (лап) жывёл;
• экспертыза прабірных клеймаў на вырабах з каштоўных металаў і іх сплаваў (ювелірныя вырабы).

Экспертыза слядоў зубоў

Аб’екты: сляды зубоў на розных следаўспрымальных прадметах, злепкі слядоў зубоў, злепкі з зубоў канкрэтнага чалавека (злепкі вырабляюцца зубным урачом, для параўнальнага даследавання падаецца не менш за тры сляды надкусу і тры сляды адкусу, а таксама злепкі зубных радоў).

Задачы

• ідэнтыфікацыя канкрэтнага чалавека (жывёлы) па слядах зубоў;
• атрыманне інфармацыі пра індывідуальныя прыкметы чалавека (пол, узрост і інш.);
• рэканструяванне асобных акалічнасцяў падзей (колькасць людзей, якія прымалі ежу, і інш.).

Параўнальным матэрыялам для правядзення экспертызы служаць злепкі, вырабленыя з зубоў канкрэтнай асобы. Ва ўсіх выпадках павінна быць прадстаўлена не менш за тры сляды надкусу (атрыманых пры збліжаных, але не самкнутых сківіцах) і трох слядоў адкусу (атрыманых пры самкнутых сківіцах), злепкі зубоў верхняга і ніжняга рада, сляды зубоў на прадмеце, аналагічным аб’екту экспертызы. Злепкі вырабляюцца зубным урачом (тэхнікам).

• Ці не ўтвораны сляды на аб’ектах ці пашкоджанні на целе пад уздзеяннем зубоў?
• Зубамі жывёлы ці чалавека ўтвораны сляды?
• Якія ёсць асаблівасці будовы зубоў чалавека, які пакінуў сляды?
• Якімі зубамі (карэннымі, разцамі, ікламі) пакінуты сляды?
• Ці пакінуты сляды зубоў зубамі канкрэтнага чалавека (жывёлы)?

Экспертыза слядоў ног і абутку

Аб’екты: сляды ног у панчошна-шкарпэтачных вырабах, сляды ног у абутку, сляды ног на абутку, абутак, а таксама панчошна-шкарпэтачныя вырабы правяранай(ых) асобы (асоб).

Задачы

• класіфікацыйныя;
• дыягнастычныя;
• ідэнтыфікацыйныя;
• сітуацыйныя.

Класіфікацыйныя – вызначэнне таго, ці з’яўляюцца выяўленыя сляды слядамі абутку, якой паўпарай абутку (для правай або левай нагі) пакінуты дадзеныя сляды, абуткам з якой будовай хадавой паверхні падэшвы (з абцасам або без абцаса, з малюнкам ці без малюнка, хатні абутак або абутак для займання спортам і гэтак далей); ці з’яўляюцца слядамі ног у панчошна-шкарпэтачных вырабах, якіх.

Дыягнастычныя – вызначэнне механізму ўтварэння слядоў (плоскасныя, аб’ёмныя; поўныя, фрагментарныя; наслаенне, адслаенне; статычныя, дынамічныя), вызначэнне памеру абутку, вызначэнне яго адметных асаблівасцяў; вызначэнне наяўнасці асаблівасцяў асобы, якая насіла абутак, які правяраецца; вызначэнне механізму ўтварэння слядоў (плоскасныя, аб’ёмныя; поўныя, фрагментарныя, наслаенне, адслаенне, статычныя, дынамічныя), вызначэнне памеру ступні, вызначэнне яе адметных асаблівасцяў.

Ідэнтыфікацыйныя – вызначэнне канкрэтнага абутку, адным ці розным абуткам пакінуты сляды (пры наяўнасці некалькіх слядоў), вызначэнне канкрэтнага панчошна-шкарпэтачнага выраба, адным ці розным вырабам пакінуты сляды (пры наяўнасці некалькіх слядоў).

Сітуацыйныя – рэканструкцыя здарэння па множных слядах, у тым ліку і па дарожцы слядоў.

Параўнальным матэрыялам служыць абутак. Аб’ектамі экспертызы слядоў ног у панчохах (шкарпэтках) з’яўляюцца самі сляды і іх копіі, г. зн. тыя ж аб’екты, што і пры экспертызе слядоў абутку. У якасці параўнальнага матэрыялу прадстаўляюцца сляды нагі ў панчосе (шкарпэтцы) не менш за тры з кожнай ніжняй канечнасці і панчоха (шкарпэтка), якая па здагадцы была на назе правяранай асобы ў момант пакідання следу.

Пры правядзенні экспертызы дарожкі слядоў ног неабходна прадставіць схему і маштабныя фотаздымкі дарожкі слядоў, падрабязнае апісанне ўсіх элементаў дарожкі (даўжыні кроку, шырыні, велічыні вугла пастаноўкі ступні і інш.), апісанне характару і стану следаўспрымальнай паверхні, маштабныя фотаздымкі слядоў, якія вымаліся, да іх выняцця ці вырабу злепкаў. Копіі (злепкі) слядоў павінны быць выраблены не менш чым з двух-трох выразных слядоў кожнай нагі.

• Ці прыдатныя для ідэнтыфікацыі сляды ног ці абутку?
• Абуткам якога тыпу (прызначэнне, від, мадэль, памер) утвораны сляды?
• Адным ці розным абуткам пакінуты сляды?
• Ці пакінуты сляды абутку абуткам, вынятым у канкрэтнай асобы?
• Ці не пакінуты сляды ног у панчошна-шкарпэтачных вырабах пэўнай асобай?
• Які механізм утварэння слядоў (ці ўтвораны пры хадзьбе, бегу, асобай, якая несла значны груз, і інш.)?
• Якія анатамічныя асаблівасці чалавека адлюстраваліся ў слядах?
• Ці пакінута дарожка слядоў пэўнай асобай?

Экспертыза слядоў транспартных сродкаў

Аб’екты: транспартны сродак ці яго часткі/дэталі; сляды аўтамотатранспарту на аб’ектах-следаносьбітах; злепкі названых слядоў; фотаздымкі слядоў, выкананыя па правілах дэталёвай, маштабнай фотаздымкі, шыны аўтатранспартных сродкаў; эксперыментальныя сляды, іх злепкі, фотаздымкі, выкананыя па правілах дэталёвай, маштабнай фотаздымкі; матэрыялы, якія маюць звесткі пра час, умовы знаходжання слядоў, аб’ектаў, спосабы фіксацыі, выняцце, механізм падзеі здарэння. Вынікі раней праведзеных экспертыз і даследаванняў і інш.

Задачы

• класіфікацыйныя;
• дыягнастычныя;
• ідэнтыфікацыйныя;
• сітуацыйныя.

Ідэнтыфікацыйныя – вырашэнне пытання, ці не пакінуты прадстаўлены след канкрэтным прадметам, ці не складалі раней адзінае цэлае вынятыя фрагменты дэталяў і канкрэтны транспартны сродак, які правяраецца.

Дыягнастычныя – вырашэнне пытанняў па вызначэнні групавой прыналежнасці слядоў шын, фрагментаў аскепкаў святлосігнальных прылад транспартных сродкаў, механізму ўтварэння слядоў, прыдатнасці іх для ідэнтыфікацыі слеадаўтваральнага аб’екта.

Класіфікацыйныя – вызначэнне віду транспартнага сродку.

Сітуацыйныя (рэканструктыўныя) і па вызначэнні факта кантактнага ўзаемадзеяння – вырашаюцца пры правядзенні комплексных экспертыз

• Які від, мадэль транспартнага сродку (аўтамабіль, трактар, матацыкл, ровар і да т. п.), якім пакінуты след (каляіны, бегавой дарожкі пратэктара шыны)?
• Якая мадэль шыны, якая пакінула сляды на месцы здарэння?
• Ці мог дадзены тып транспарта пакінуць гэтыя сляды?
• Якім быў напрамак, у якім рухаўся транспартны сродак?
• Які характар руху транспартнага сродку, мяркуючы па слядах колаў (качэнне, тармажэнне)?
• Ці з’яўляюцца вынятыя аскепкі часткамі (дэталямі) транспартных сродкаў? Калі так, то для якога транспартнага сродку яны прызначаны? У які перыяд часу яны ўсталёўваліся на канкрэтную мадэль транспартнага сродку?

Экспертыза пашкоджанняў адзення

Аб’екты: прадметы адзення і абутку, вынікі раней праведзеных экспертыз і даследаванняў, аб’екты (прылады, транспартныя сродкі і іх часткі і інш.), якія ідэнтыфікуюцца.

Задачы

• класіфікацыйныя;
• дыягнастычныя;
• ідэнтыфікацыйныя;
• сітуацыйныя.

Дыягнастычныя і класіфікацыйныя – вызначэнне наяўнасці і механізму ўтварэння слядоў і пашкоджанняў на адзенні і абутку

Ідэнтыфікацыйныя – ідэнтыфікацыя следаўтваральных аб’ектаў па слядах і пашкоджаннях на адзенні і абутку.

Сітуацыйныя – рэканструкцыя механізму здарэння.

На экспертызу неабходна прадставіць адзенне (ці пашкоджаную перашкоду) з пашкоджаннямі, а таксама прылады (колючыя, рэжучыя, сечныя, тупыя) – магчымыя следаўтваральныя аб’екты.

Аб’екты, якія накіроўваюцца на экспертызу, могуць мець розныя па характары пашкоджанні (у тым ліку і эксплуатацыйныя), таму ў заяве варта дакладна канкрэтызаваць, якія з іх падлягаюць даследаванню.

• Ці ёсць пашкоджанні на прадстаўленым адзенні?
• Які механізм утварэння пашкоджання?
• Які характар пашкоджання (разрыў, разрэз і інш.)?
• Якой прыладай прычынена пашкоджанне?
• Ці не прычынена пашкоджанне канкрэтным прадметам?

Экспертыза слядоў прылад узлому і інструментаў

Аб’екты: сляды прылад узлому і інструментаў на аб’ектах-носьбітах; злепкі названых слядоў; фотаздымкі слядоў, выкананыя па правілах дэталёвай, маштабнай фотаздымкі; прылады, інструменты; эксперыментальныя сляды ці іх злепкі, а таксама іншыя матэрыялы.

Задачы

• ідэнтыфікацыйныя;
• дыягнастычныя;
• класіфікацыйныя.

Ідэнтыфікацыйныя – вырашэнне пытання, ці не пакінуты прадстаўлены след канкрэтным прадметам.

Дыягнастычныя – вырашэнне пытанняў па вызначэнні групавой прыналежнасці прылад; аб механізме, часе ўтварэння слядоў, прыдатнасці іх для ідэнтыфікацыі, спосабе дзеянняў і прафесійных навыках асоб, уласцівасцях следаўтваральнага аб’екта.

Класіфікацыйныя – вырашэнне пытання аб аднясенні аб’екта да пэўнага стандартызаванага класа, вызначэнне тыпу прылады па пакінутых слядах.

На экспертызу слядоў прылад узлому і інструментаў варта прадставіць прадметы ці часткі са слядамі, прылады і інструменты. Пры даследаванні слядоў распілоўвання і свідравання экспертам неабходна накіраваць таксама пілавінне ці стружкі. На частках прадметаў са слядамі неабходна зрабіць надпісы, якія арыентуюць іх становішча, напрыклад: «верх», «ніз», «вонкавы бок», «унутраны бок».

• Які механізм утварэння слядоў (адцісканне, свідраванне, пралом, рассяканне, распілоўванне)?
• Якім прадметам утвораныя сляды?
• З якога боку (унутранага ці вонкавага) выкананы ўзлом?
• Якім было становішча прылады, інструмента адносна следаўспрымальнай паверхні?
• Ці прыдатныя сляды, выяўленыя на месцы здарэння, для ідэнтыфікацыі прылады, якая іх пакінула?
• Ці не пакінуты сляды прадметам, які правяраецца?

Экспертыза замкоў і ахоўных прылад

Аб’екты: замкі, ахоўныя прылады.

Задачы

• ідэнтыфікацыйныя;
• дыягнастычныя.

Ідэнтыфікацыйныя – вызначэнне прадмета, якім быў узламаны замок.

Дыягнастычныя - вызначэнне факта ўзлому ці адмыкання замка; вызначэнне ўмоў, якія спрыяюць здзяйсненню ўзлому ці адмыкання, з наступным вынясеннем прадстаўленняў прафілактычнага характару; унясенне рэкамендацый па дасканаленні канструкцый асобных тыпаў замкоў з мэтай павышэння іх надзейнасці.

Для экспертнага даследавання замкоў неабходна прадставіць самі замкі і прадметы, якія маглі выкарыстоўвацца для іх адмыкання ці ўзлому, а таксама ключы, прызначаныя для гэтых замкоў.

Да накіравання на экспертызу катэгарычна забараняецца ўводзіць у свідравіну замка ключы ці іншыя прадметы, каб не пашкодзіць магчымыя наяўныя сляды і не ўтварыць дадатковыя сляды.

• Ці спраўны замок, прадстаўлены на экспертызу, калі не, то якія няспраўнасці ён мае?
• Ці магчыма адмыканне замка падабранымі ключамі ці адмычкай?
• Ці не адмыкаўся замок падабранымі ключамі ці адмычкай?
• У замкнёным ці адамкнёным становішчы замка выкананы яго ўзлом?
• Ці магчыма адмыканне кантрольнага замка без парушэння кантрольнай паперкі?

Экспертыза пломб, запорна-пламбавальных прылад (ЗПП), закрутак

Аб’екты: розныя віды пломб (свінцовыя, пластмасавыя, поліэтыленавыя, пломба-цэтлік, пломба-запор, ЗПП і інш.) і ў шэрагу выпадкаў прылады, якія служылі пашырэнню каналаў (адтулін) пломбы, або прадметы, якімі ажыццяўлялася яе паўторнае абцісканне, матэрыялы, якія змяшчаюць звесткі пра магчымы час і механізм відазмянення пломб, умовы выяўлення прыкмет відазмянення, спосабы фіксацыі; узоры.

Задачы

• ідэнтыфікацыйныя;
• дыягнастычныя.

Ідэнтыфікацыйныя – вызначэнне прадмета (прылады), з дапамогай якога пломбы, ЗПП, закруткі, якія даследуюцца, былі паўторна абціснуты, навешаны, на апламбаваныя аб’екты; з дапамогай адной ці розных прылад былі навешаны дадзеныя пломбы, ЗПП, закруткі.

Дыягнастычныя – вызначэнне факта паўторнага навешвання пломбы, ЗПП, закруткі; вызначэнне ўмоў, якія спрыяюць здарэнню; унясенне рэкамендацый, накіраваных на дасканаленне канструкцый асобных тыпаў пломб, ЗПП з мэтай павышэння іх надзейнасці; вызначэнне магчымасці распячатвання з мэтай паўторнага навешвання без слядоў, якія візуальна дыягнастуюцца.

На экспертызу пломб трэба прадставіць пломбы, у дачыненні да якіх пастаўлены пытанні, пламбавальныя ціскі, якімі яны павінны былі апламбавацца, ці некалькі эксперыментальных пломб з адбіткамі гэтых пламбавальных ціскоў.

• Ці распячатвалася прадстаўленая пломба пасля навешвання?
• Які механізм распячатвання пломбы?
• Які змест адбітка матрыц пламбавальных ціскоў на кантактных паверхнях пломбы?
• Ці магчыма выманне з пломбы дроту (пламбавальнай ліны), не парушаючы яе цэласнасці?
• Ці адпавядае спосаб навешвання пломбы правілам навешвання і апламбавання?
• Ці ёсць на прадстаўленых пломбах якія-небудзь пашкоджанні?
• Ці пашыраліся каналы і камеры дадзеных пломб?
• Ці магчыма выманне пламбавальнага дроту (пламбавальнай ліны) з прадстаўленай пломбы без парушэння цэласнасці апошняй?
• Ці не быў разрэзаны, разадраны ці абламаны пламбавальны дрот, заціснуты ў прадстаўленай пломбе?
• Ці складалі раней адно цэлае адрэзкі пламбавальнага дроту (ліны), якія выходзяць з уваходных каналаў пломбы?
• Ці не супадаюць спосабы распячатвання і паўторнага навешвання пломб, знятых з розных вагонаў і кантэйнераў, і прадстаўленых на экспертызу?
• Якія парушэнні правілаў апламбавання палегчылі распячатванне і паўторнае навешванне дадзеных пломб?
• Ці не пакінуты адбіткі на кантактных паверхнях прадстаўленай пломбы матрыцамі плашак дадзеных пламбавальных ціскоў?
• Ці не пакінуты адбіткі на кантактных паверхнях некалькіх пломб плашкамі адных і тых жа пламбавальных ціскоў?
• Ці не пакінуты адбіткі на кантактных паверхнях пломбы для даследавання і пломбы, прадстаўленай у якасці ўзору для параўнання, плашкамі адных і тых жа пламбавальных ціскоў?
• Прыладай якога віду пакінуты сляды-пашкоджанні на прадстаўленай пломбе і ці не пакінуты яны канкрэтнай прыладай?
• Ці распячатвалася пломба прыладай, прадстаўленай на экспертызу?

Экспертыза вызначэння цэлага па частках

Аб’екты: разнастайныя прадметы, прылады, адзенне, асабістыя і побытавыя рэчы і інш.

Задачы

• ідэнтыфікацыйныя;
• дыягнастычныя;
• класіфікацыйныя.

Ідэнтыфікацыйныя – вызначэнне агульнай крыніцы паходжання, г. зн. ці не складалі два аб’екты раней адно цэлае.

Дыягнастычныя – вырашэнне пытанняў пра механізм утварэння слядоў падзелу, уласцівасці аб’екта.

Класіфікацыйныя – вырашэнне пытання пра аднясенне аб’екта да пэўнага стандартызаванага класа.

На экспертызу неабходна прадставіць усе наяўныя падзеленыя часткі прадметаў, у дачыненні да якіх мяркуецца іх прыналежнасць да аднаго цэлага.

Пры накіраванні на экспертызу часткі прадметаў, якія падлягаюць параўнальнаму даследаванню, павінны быць змешчаны ва ўпакоўку асобна адно ад аднаго, якая выключае іх змяшэнне і дадатковае пашкоджанне.

• Ці не складалі раней адно цэлае аб’екты даследавання?

• Часткай якога прадмета (прылады, інструмента, механізма і інш.) з’яўляецца дадзены аб’ект?
• Які механізм (разрыў, разлом, разрэз і інш.) аддзялення часткі ад прадмета?

• Ці не з’яўляюцца шкляныя аскепкі, выяўленыя на месцы ДТЗ, часткамі рассейвальніка фары пэўнага аўтамабіля?
• Ці не адслоена трэска, знойдзеная на месцы здарэння, ад борта кузава пэўнага аўтамабіля?

• Ці не складалі раней адно цэлае аўтамабільнае люстэрка і прадстаўлены аўтамабіль?

• Ці не складалі раней адно цэлае ножны і нож?

Экспертыза вырабаў масавай вытворчасці

Аб’екты: вырабы (прадметы) і абсталяванне.

Задачы

• вызначэнне сукупнасці прыкмет, якія ўзнікаюць непасрэдна ў працэсе вырабу такіх вырабаў.

На экспертызу вырабаў масавай вытворчасці аб’екты перадаюцца ў нязмененым выглядзе.

• На якім абсталяванні выраблены дадзены выраб, з ужываннем якіх станкоў і механізмаў?
• Ці не вырабленыя прадстаўленыя вырабы ці паўфабрыкаты на пэўным станку або з выкарыстаннем канкрэтных яго дэталяў?
• Ці не вырабленыя прадстаўленыя некалькі вырабаў і вырабы на адной і той жа прыладзе ці з выкарыстаннем адных і тых жа дэталяў?

Экспертыза вузлоў і петляў

Аб’екты: вяроўкі (тросы, шнуры і інш.) з вузламі, а таксама іншыя матэрыялы, якія змяшчаюць апісанне выявы вузлоў і петляў.

Задачы

• дыягнастычныя;
• класіфікацыйныя.

Дыягнастычныя – вырашэнне пытанняў пра механізм і спосаб вязання вузлоў, наяўнасць устойлівых навыкаў у асобы, якая вязала вузлы.

Класіфікацыйныя – вырашэнне пытання пра аднясенне вузлоў да пэўнага віду і прыналежнасці асобы, якая іх завязвае, да пэўнай прафесіі.

На экспертызу вырабаў вузлоў і петляў аб’екты перадаюцца ў нязмененым выглядзе без якога-небудзь пабочнага ўздзеяння, а таксама іншыя матэрыялы, якія змяшчаюць апісанне выявы вузлоў і петляў.

• Да якога віду належаць вузлы і петлі?
• Ці не належаць пададзеныя на даследаванне вузлы і петлі да аднаго віду?
• Ці не завязаныя пададзеныя на даследаванне вузлы і петлі адным спосабам?
• Адным ці рознымі спосабамі завязаныя пададзеныя на даследаванне вузлы і петлі, атрыманыя эксперыментальным шляхам?
• Ці з’яўляюцца яны прафесійнымі? Калі так, то для якіх прафесій яны характэрныя?

Экспертыза па вызначэнні знішчаных рэльефных знакаў, маркіравальных знакаў на транспартных сродках

Аб’екты: маркіравальныя знакі, пашкоджаныя, знішчаныя і змененыя маркіравальныя знакі, у тым ліку як арыгінальныя ідэнтыфікацыйныя маркіравальныя знакі транспартных сродкаў, так і пашкоджаныя, знішчаныя і змененыя ідэнтыфікацыйныя маркіравальныя знакі на частках, дэталях, вузлах і агрэгатах транспартных сродкаў.

Задачы

• дыягнастычныя;
• ідэнтыфікацыйныя.

Дыягнастычныя – накіраваныя на вызначэнне наяўнасці маркіравальных знакаў, іх адпаведнасці прад’яўленым стандартызаваным патрабаванням як на зброі, ювелірных вырабах, пластыкавых банкаўскіх картках, так і на транспартных сродках і іншых аб’ектах, якія маркіруюцца ідэнтыфікацыйнымі нумарамі, спосабу знішчэння, змены; аднаўленне першапачатковага зместу.

Ідэнтыфікацыйныя – накіраваныя на ідэнтыфікацыю канкрэтнага абсталявання, інструмента, набору, штампаў, пуансонаў, якім(і) ажыццяўлялася клеймаванне ці перабіванне.

Носьбіты маркіравальных знакаў, якія падлягаюць даследаванню, павінны перадавацца ў нязмененым выглядзе без якога-небудзь пабочнага ўздзеяння, накіраванага на іх даэкспертную ачыстку і інш.

• Які нумар маецца на дадзеным прадмеце?
• Якім спосабам нанесены нумар?
• Ці змяняўся нумар на дадзеным прадмеце?
• Які першапачатковы змест нумара на аб’екце даследавання?
• Якім спосабам знішчаны (ці зменены) нумар на прадмеце, прадстаўленым на даследаванне?
• Ці не выкарыстоўваліся для вырабу ці змены нумарнога знака інструменты і матэрыялы, канфіскаваныя ў падазраванай асобы?
• Ці не зменены нумар на дадзеным прадмеце пуансонам, канфіскаваным у канкрэтнай асобы?
• Ці быў знішчаны або зменены (цалкам ці часткова) ідэнтыфікацыйны нумар транспартнага сродку?
• Калі так, то якія першапачатковыя знакі?
• Ці не адным пуансонам нанесеныя дадзеныя знакі (напрыклад, аднайменныя лічбы ў пазначэннях нумароў на розных частках аўтамабіля)?

Экспертыза слядоў ног (лап) жывёл

Аб’екты: сляды ног, лап жывёл у выглядзе аб’ёмных і паверхневых адбіткаў на мясцовасці, злепкі са слядамі ног, лап жывёл, ліпкія стужкі са слядамі ног, лап жывёл, аб’екты-следаносьбіты.

Задачы

• дыягнастычныя;
• ідэнтыфікацыйныя;
• сітуацыйныя.

Дыягнастычныя – вызначэнне механізму ўтварэння слядоў (плоскасныя, аб’ёмныя; поўныя, фрагментарныя; наслаенне, адслаенне; статычныя, дынамічныя), вызначэнне атрада жывёл, вызначэнне адметных асаблівасцяў; вызначэнне наяўнасці асаблівасцяў у жывёлы, якая пакінула сляды.

Ідэнтыфікацыйныя – вызначэнне канкрэтнай жывёлы, адной ці рознымі жывёламі пакінуты сляды (пры наяўнасці некалькіх слядоў).

Сітуацыйныя – рэканструкцыя здарэння па множных слядах, у тым ліку і па дарожцы слядоў.

Калі сляды пакінуты падкаванымі капытамі каня, то ў гэтым выпадку вырабляюцца сляды разам з падковамі, а потым падковы здымаюцца і накіроўваюцца разам з усім матэрыялам на экспертызу.

• Якой жывёлай пакінуты сляды?
• Ці не пакінуты сляды дадзенай жывёлай?
• Ці пакінуты сляды ног (падкоў, капытоў) адной і той жа ці рознымі жывёламі?

Экспертыза прабірных клеймаў на вырабах з каштоўных металаў і іх сплаваў (ювелірныя вырабы)

Аб’екты: прабірныя клеймы і знакі-іменнікі на вырабах з каштоўных металаў і сплаваў, якія падлягаюць, у адпаведнасці з дзеючым заканадаўствам, клеймаванню; вырабы; клеймы.

Задачы

• дыягнастычныя;
• класіфікацыйныя;
• ідэнтыфікацыйныя.

Дыягнастычныя – вызначэнне наяўнасці клеймаў, спосабу іх нанясення (ударны механічны (адбіткі), электраіскравы, лазернае нанясенне), наяўнасці слядоў пабочнага ўздзеяння на аб’ект.

Класіфікацыйныя – аднясенне наяўных клеймаў да пэўнага віду/падвіду: прабірныя (асноўныя, дадатковыя), знакі-іменнікі; вызначэнне адпаведнасці па форме і змесце дзяржаўным прабірным клеймам пэўнай краіны.

Ідэнтыфікацыйныя – вызначэнне канкрэтнага кляйма, якім праводзілася механічнае клеймаванне вырабаў.

Аб’екты на экспертызу павінны перадавацца ў нязмененым выглядзе без якога-небудзь пабочнага ўздзеяння.

• Ці ёсць клеймы на пададзеных на даследаванне вырабах?
• Ці адпавядаюць яны па сваіх форме і змесце (рэквізітах) прабірным клеймам Рэспублікі Беларусь ці прабірным клеймам СССР?
• Ці адным і тым жа кляймом нанесены адбіткі прабірных клеймаў на пададзеных вырабах?
• Ці нанесены адбіткі кляйма на вырабе кляймом, прадстаўленым на даследаванне?